Alles wat u moet weten over raamfolie
Verklarende woordenlijst raamfolie
De onmiddellijke omgeving of omringende atmosfeer.
Gegloeid glas, dat wordt vervaardigd door gesmolten glas op een bed van gesmolten tin te gieten dat vervolgens wordt afgekoeld, is het product waar de meeste mensen aan denken als "vlak" glas. Dit vlakke glasproduct heeft weinig overblijvende oppervlaktecompressie en moet voorzichtig worden behandeld om de thermische spanning tot een minimum te beperken. Bij het verbrijzelen breekt gegloeid glas in scherpe scherven.
Gekleurd doorschijnend glas, dat vaak kunstglas, opalescent glas, kathedraalglas of gebrandschilderd glas wordt genoemd, wordt ook geproduceerd via het walsproces, maar meestal in kleine partijen. Gewoonlijk zijn er verschillende kleuren binnen elk geproduceerd blad en geen twee bladen komen qua tint overeen. De dikte varieert zowel binnen een blad als van blad tot blad. De maximaal geproduceerde dikte is meestal 1/8 inch. Wanneer kunstglas als beglazingsmateriaal wordt gebruikt, moet het op dezelfde manier worden geglazuurd als gekleurd/warmteabsorberend glas. Kunstglas kan niet worden gehard.
Chemische of mechanische begrenzingssystemen die de prestaties van veiligheidsruitenfolie verbeteren bij krachtige wind, ontploffingen en inbraak.
Een tijdelijke verandering in de gasdichtheid, druk en snelheid van de lucht rondom een explosiepunt. Als de initiële verandering in intervallen plaatsvindt, wordt dit een schokgolf genoemd. Als de initiële verandering geleidelijk verloopt, wordt dit een drukgolf genoemd.
De hevige stijging van de luchtdruk, ook schokgolf genoemd, boven de normale atmosferische druk (14,786 pond per vierkante inch).
Een traditionele eenheid van warmte, de British Thermal Unit (BTU) is de hoeveelheid warmte die nodig is om de temperatuur van één pond water één graad Fahrenheit te laten stijgen (1 BTU = 252 Calorieën).
Blank glas wordt gemaakt van silicazand met toegevoegde alkalische zouten zoals kaliloog en soda. Het is kleurloos, heeft een zichtbare lichttransmissie van 75% tot 92%, afhankelijk van de dikte, en vormt het grootste deel van het gebruikte vlakglas.
Een montagelijm die water gebruikt om een chemische verbinding tussen het glas en de folie te activeren en te vormen, zodat de folie tijdens de installatie aan het glas blijft kleven. Heldere droge lijm biedt een sterke hechting, een heldere film en een lange levensduur.
Het proces waarbij raamfolie van rand tot rand op een stuk glas wordt aangebracht. Het kleine onbehandelde deel van het glas dat overblijft wordt een "daglichtgat" genoemd.
Dubbel reflecterende raamfolies bieden een verminderde reflectie aan de binnenkant, waardoor je door het beglazingssysteem heen kunt blijven kijken.
Raamfolie waarbij ofwel een onderdompelingsproces of een geverfd kleefproces wordt gebruikt om kleurstof op het oppervlak aan te brengen om de kwaliteiten en het uiterlijk van gekleurde folie te verkrijgen.
Het vermogen van het oppervlak om infraroodenergie te reflecteren. Voor raamfolie betekent dit hoeveel warmte het terug de kamer in straalt. Laag E glas en folie hebben een lage emissiviteit, wat betekent dat ze veel warmte terug de kamer in reflecteren en dat is het gewenste effect in koude klimaten.
Figuurglas wordt in eigen land geproduceerd door middel van het continu gietproces in diktes van 1/8 inch tot 7/32 inch. Een patroon dat op één of beide rollen is geëtst, wordt op het glas gereproduceerd. Er zijn weliswaar kleuren beschikbaar, maar deze zijn zeer beperkt. Gefigureerd glas wordt vaak "duister" of "decoratief" glas genoemd. Het heeft krachtige lichtverspreidende eigenschappen, maar is niet transparant. De mate van diffusie hangt af van het patroon en of het patroon aan één of beide zijden is aangebracht. Sommige patronen kunnen vanwege hun diepte niet worden gehard voor veiligheidsbeglazing.
Het floatglasproces is goed voor meer dan 90% van het vlakglas dat momenteel in de Verenigde Staten wordt geproduceerd. Gesmolten glas wordt continu vanuit een oven op een groot bed van gesmolten tin gegoten. Het gesmolten glas drijft letterlijk op het tin, het verspreidt zich en zoekt een gecontroleerd niveau op dezelfde manier als water dat op een glad, vlak oppervlak wordt gegoten. In het gecontroleerde niveauzoekproces mag het gesmolten glas zich verspreiden tot een breedte van 90 tot 140 centimeter, afhankelijk van de grootte van de oven en de glasdikte die wordt geproduceerd. Het glas stolt langzaam terwijl het over het gesmolten tin beweegt. Daarna wordt het onder gecontroleerde omstandigheden afgekoeld en komt het tevoorschijn als een ononderbroken lint van glas bij voornamelijk kamertemperatuur. Het product is nu vlak, vuurgepolijst en heeft vrijwel parallelle oppervlakken.
Het percentage zichtbaar licht dat wordt verminderd door de toevoeging van raamfolie.
Glas is gemaakt om een randspanning van 3000 tot 5000 psi (210 tot 350 kg/cm) te weerstaan. Wanneer de spanning op de randen hoger is dan de sterkte van de randen, treedt breuk op. De sterkte van de randen is afhankelijk van de grootte en dikte van het glas, de manier waarop het gesneden is en de manier waarop de glaszetter de rand behandelt. Een rechte, zuivere rand is het sterkst. Beschadigde randen kunnen de sterkte tot 50% verminderen.
Thermisch versterkt glas wordt geproduceerd door een proces dat lijkt op dat van gehard glas. Sommige apparatuur kan beide produceren. Het glas wordt verhit tot ongeveer 1100 graden Fahrenheit en het afkoelingsproces verloopt langzamer dan bij gehard glas. De sterkte van dit type glas is ongeveer twee keer zo groot als die van gehard glas.
Dit zijn gebieden die bijzonder worden beïnvloed door zonnestraling en de onbalans van zonne-energie.
Raamfolie die bestaat uit een combinatie van metallic folie en geverfde folie om de kwaliteiten en het uiterlijk van getinte folie te verkrijgen.
Een vorm van elektromagnetische straling met golflengten tussen 0,7 micrometer (0,0007 millimeter) en 1 millimeter. Deze golflengten zijn langer dan die van zichtbaar licht, maar korter dan die van microgolven. (Het voorvoegsel "infra" betekent "onder"; infrarood verwijst naar straling onder de frequentie van rood licht). Infrarood licht is voornamelijk thermische straling en we kunnen dit zien als warmte.
De hoeveelheid infraroodenergie (IR) die door de folie wordt tegengehouden, hetzij door reflectie, hetzij door absorptie. Deze waarde geldt voor het hele IR-gebied van het zonnespectrum, ruwweg 780 nm tot 2500 nm.
Dubbel geïsoleerd glas bestaat uit twee glasbladen die een hermetisch afgesloten luchtruimte omsluiten. De ruiten worden uit elkaar gehouden door een afstandhouder over de hele omtrek. De afstandhouder bevat een droogmiddel, een vochtabsorberend materiaal dat dient om de ingesloten lucht vrij te houden van zichtbaar vocht.
Gelaagd glas is een type veiligheidsglas dat bestaat uit twee of meer lagen glas die op hun plaats worden gehouden door een tussenlaag van doorzichtig of gekleurd polyvinylbutyl (PVB). Door de toepassing van warmte en druk worden het glas en de kunststof tussenlaag tot één geheel verbonden. Wanneer gelaagd glas breekt, hechten de glasdeeltjes zich aan het plastic, wat bescherming biedt tegen rondvliegende of vallende deeltjes. Sommige combinaties van glas- en kunststofdiktes komen in aanmerking als materialen voor veiligheidsbeglazing volgens de criteria van het American National Standards Institute (ANSI) Z97.1-1984 en de federale norm 16 CFR 1201.
Een glasplaat.
Lage emissiviteit, of Low-E, verwijst naar een coating op glas of raamfolie die het warmteverlies door de raamfolie vermindert. Hoe lager de emissiviteitswaarde, hoe beter de isolerende eigenschappen van het beglazingssysteem met betrekking tot warmteverlies.
De verhouding tussen de transmissie van zichtbaar licht (VLT) en de transmissie van zonnewarmte voor een raam. Een hoger lichtrendement betekent dat de folie een hoge warmte-afwijzing heeft gezien de VLT.
Deze methode wordt gebruikt voor een betere retentie van het glas, waarbij de veiligheids- en beveiligingsfolie van 8 mil of dikker aan het kozijn wordt bevestigd met een metalen lattensysteem. De veiligheidsfolie wordt op het glas aangebracht en overlapt het kozijn met ongeveer 1 inch. Een metalen lattensysteem wordt over de overlappende folie geplaatst en in het bestaande kozijn geschroefd, waardoor de raamfolie stevig aan het kozijn wordt bevestigd. Afhankelijk van het type glasbehoud dat nodig is, kan het mechanische systeem eenzijdig (boven), tweezijdig of vierzijdig worden bevestigd.
Raamfolie waarbij metalen door middel van sputtering of depositie op het oppervlak worden aangebracht om de eigenschappen en het uiterlijk van getinte folie te verkrijgen.
Het proces waarbij metalen als een gelijkmatige laag worden aangebracht op een heldere polyester film. Verschillende metalen produceren verschillende tinten en prestaties om aan de verschillende behoeften van de consument te voldoen.
De lengte-eenheid voor 1/1000 inch (.001 inch). Het wordt gebruikt om de dikte van films uit te drukken, bijv. 1 MIL = 25 micron.
Keramiek is een taai en stabiel materiaal dat wordt gebruikt in spaceshuttles, geïntegreerde circuitonderdelen en industriële snijgereedschappen. Nano-keramiek is atomair-fijn, gelijk aan 0,000000001m discrete optische coatings, die worden afgezet via reactieve plasmaprocessen.
De negatieve fase, ook wel "de zuiggolf" genoemd, is het deel van een drukgolf waarin de druk lager is dan de omgevingsdruk.
Het deel van een drukgolf waarbij de druk sterk stijgt en boven de omgevingstemperatuur komt.
Een kleefstof voor foliemontage die druk gebruikt om een mechanische verbinding te vormen tussen de folie en het glas, waardoor de folie aan het glas blijft kleven tijdens de installatie. Drukgevoelige lijm voelt kleverig aan. Alle raamfolies voor auto's en veiligheidsraamfolies bevatten PSA.
De hoeveelheid druk die wordt gevoeld door een object dat direct in het pad van een expanderende drukgolf staat.
Reflecterend glas is helder of gekleurd glas met een coating van een zeer dun laagje metaal of metaaloxide.
Het proces van gewalst glas begint met het gieten van gesmolten glas uit een oven, waarna het door walsen wordt gevoerd om de gewenste dikte te verkrijgen. Het glaslint wordt vervolgens onder gecontroleerde omstandigheden afgekoeld. Er zijn drie algemene soorten gewalst glas: figuurglas/gemodelleerd glas, draadglas en kunst-/opalescent/kathedraalglas.
Veiligheidsfolie is samengesteld uit ongelooflijk sterk, optisch hoogwaardig helder of gemetalliseerd polyester, hoogwaardige ultravioletinhibitoren, speciale lamineer- en montagelijm en een krasbestendige coating. Het product wordt achteraf aangebracht op glazen oppervlakken voor bescherming tegen glasbreuk. Wanneer door gebeurtenissen zoals natuurrampen, vandalisme of bomexplosies glas breekt, helpen de flexibele constructie van de folie en de drukgevoelige montagelijm de scherven bij elkaar te houden, zodat ze niet versplinteren. Dit vermindert de kans op persoonlijk letsel en materiële schade. Veiligheidsfolie wordt ook wel anti-verbrijzelingsfolie, glasscherfwerende folie, ontploffingswerende folie en Mylar genoemd.
De verhouding tussen de warmte die door een raam met folie stroomt en de warmte die door helder, ongefolieerd glas stroomt. Hoe lager de schaduwcoëfficiënt, hoe beter de zonwerende kwaliteiten van de geïnstalleerde raamfolie.
Het vlakglasproces maakt een zeer klein deel uit van de Amerikaanse glasproductie. Er zal nog steeds geïmporteerd vlakglas worden gebruikt, voornamelijk in diktes van 1/8 inch en minder.
De druk die gevoeld wordt op de bovenkant en zijkanten van een object wanneer een drukgolf van een explosie het object omringt en er overheen en omheen gaat.
Rollen snijden, ook bekend als boomstamsnijden of opwikkelen, is een snijbewerking waarbij een grote rol materiaal in smallere rollen wordt gesneden. De terminologie voor het snijden van boomstammen verwijst terug naar de oude tijden van houtzagerijen die boomstammen in kleinere stukken sneden. Ze gebruikten deze zaagmolens ook om ijzeren staven in kleinere stukken te zagen.
De meervoudige smallere stroken materiaal staan bekend als mults (afkorting van multiple). Volgens de huidige definitie is slitten een proces waarbij een rol materiaal wordt afgesneden in een aantal kleinere rollen met smallere afmetingen.
Snijden wordt beschouwd als een praktisch alternatief voor andere methoden vanwege de hoge productiviteit en de veelzijdigheid van materialen die ermee kunnen worden verwerkt. Bij opwikkelsnijden wordt het materiaal door een aantal messen gewikkeld om smallere rollen materiaal te vormen. De gebruikte machine wordt een slitter rewinder, een slitter of een slitmachine genoemd - deze namen worden door elkaar gebruikt voor dezelfde machines.
Spandrel glaspanelen zijn thermisch versterkt of gehard glas met een keramische frit kleur permanent versmolten op een van de oppervlakken. Glas in borstweringen is niet onderhevig aan corrosie zoals sommige andere borstweringsmaterialen. Decoratieve esthetiek en besparingen kunnen worden verkregen met een enkel kozijnsysteem voor een hele wand. Glazen borstweringspanelen kunnen ook energie besparen als er isolatie achter wordt geplaatst.
Energie van de zon wordt vertegenwoordigd door zichtbaar licht (schittering), infrarode straling (warmte) en ultraviolette straling (verbleking en gezondheidsrisico's). Elke energievorm wordt onderscheiden door de golflengte.
Vergelijkbaar met de schaduwcoëfficiënt, behalve dat deze waarde ook rekening houdt met de energie die terug de kamer in wordt gestraald door het glas dat opwarmt door verhoogde absorptie. Hoe lager de SHGC, hoe beter de zonregulerende eigenschappen van de folie.
Spectraal selectieve raamfolies blokkeren alleen bepaalde golflengtes van straling terwijl ze een hoge mate van zichtbaar licht doorlaten. Deze hoogwaardige folies weren de warmte die u niet wilt, terwijl ze het natuurlijke licht binnenlaten waar u van houdt.
Sputteren is een PVD-methode (Physical Vapor Deposition) waarbij dunne lagen worden afgezet door middel van sputteren. Hierbij wordt materiaal van een "doel", een bron, op een "substraat", zoals een silicium wafer, gespoten.
Resputteren is het opnieuw uitstralen van het afgezette materiaal tijdens het afzettingsproces door middel van een ionen- of atoombombardement. De gesputterde atomen die van het doelwit worden uitgeworpen, hebben een brede energiedistributie, meestal tot tientallen eV (100.000 K). De gesputterde ionen (meestal is slechts een klein deel - orde 1% - van de uitgeworpen deeltjes geïoniseerd) kunnen ballistisch in rechte lijnen van de trefplaat vliegen en energetisch inslaan op de substraten of vacuümkamer (waardoor resputtering optreedt).
Bij hogere gasdrukken botsen de ionen met de gasatomen die als moderator fungeren en bewegen ze diffuus, waarbij ze de substraten of de wand van de vacuümkamer bereiken en condenseren nadat ze een willekeurige wandeling hebben gemaakt. Het hele bereik van hoogenergetische ballistische botsing tot hoogenergetische thermische beweging is toegankelijk door de achtergrondgasdruk te veranderen. Het sputtergas is vaak een inert gas zoals argon. Voor een efficiënte impulsoverdracht moet het atoomgewicht van het sputtergas dicht bij het atoomgewicht van het doel liggen, dus voor het sputteren van lichte elementen verdient neon de voorkeur, terwijl voor zware elementen krypton of xenon worden gebruikt. Reactieve gassen kunnen ook worden gebruikt om verbindingen te sputteren. De verbinding kan worden gevormd op het trefplaatoppervlak, tijdens de vlucht of op het substraat, afhankelijk van de procesparameters.
De beschikbaarheid van vele parameters die sputterdepositie regelen maken het een complex proces, maar zorgen er ook voor dat experts een grote mate van controle hebben over de groei en microstructuur van de film.
Sputteren is een proces waarbij metaaldeeltjes zoals zilver, roestvrij staal, koper, goud, titanium en chroom op polyesterfolie worden aangebracht. Rollen folie worden afgewikkeld en over doelmaterialen geleid, waarbij atomen gelijkmatig op het oppervlak van de folie worden afgezet door middel van ionenbeschieting. Dit zorgt voor duurzame kleuren en uitstekende zonneprestaties.
Gehard glas wordt geproduceerd door uitgegloeid glas te onderwerpen aan een speciaal warmtebehandelingsproces. Het meest gebruikte proces is om het glas gelijkmatig te verhitten tot ongeveer 1150 graden Fahrenheit en het dan snel af te koelen door tegelijkertijd gelijkmatig lucht op beide oppervlakken te blazen. Door het afkoelingsproces worden de buitenste glasoppervlakken sterk samengeperst en het centrale gedeelte, of de kern, onder compenserende spanning gezet.
De kleur, helderheid, chemische samenstelling en lichttransmissiekenmerken blijven ongewijzigd. Ook compressiesterkte, hardheid, soortelijk gewicht, uitzettingscoëfficiënt, verwekingspunt, thermische geleidbaarheid, warmtedoorgangscoëfficiënt en stijfheid zijn hetzelfde. De enige fysieke eigenschap die verandert, is de trek- of buigsterkte.
Onder gelijkmatige belasting is gehard glas ongeveer vier keer sterker dan gegloeid glas van dezelfde afmetingen en dikte, en is het daarom beter bestand tegen thermisch geïnduceerde spanningen, cyclische windbelasting en hagelsteeninslagen. Wanneer gehard glas breekt, valt het uiteen in een veelheid van kleine fragmenten met een min of meer kubusvormige vorm. Daarom komt het in aanmerking als materiaal voor veiligheidsbeglazing volgens de criteria van de federale norm 16 CFR 1201 en het American National Standards Institute (ANSI) Z97.1-1984 wanneer het als zodanig is gelabeld en gecertificeerd.
Soms kunnen vlekken of vlekken zichtbaar zijn op gehard glas, vooral wanneer ernaar gekeken wordt door polariserende lenzen of in bepaalde soorten gereflecteerd licht. De intensiteit varieert naargelang de lichtomstandigheden en kijkhoeken. Dit wordt veroorzaakt door het spanningspatroon dat wordt geïnduceerd tijdens de koelfase en is op zich geen reden tot afkeur.
Bij blootstelling aan zonnestraling absorbeert alle glas energie. Getint glas absorbeert meer energie dan helder glas. Dit gebeurt wanneer er een temperatuurverschil is tussen het midden van het glas en de beschaduwde randen. Het vermogen van het glas om niet te breken wordt bepaald door de sterkte van de randen.
Gekleurd of warmteabsorberend glas wordt geproduceerd door verschillende kleurstoffen toe te voegen aan de normale, heldere glasbatch om een gewenste kleur te creëren. De vier kleuren die beschikbaar zijn via het floatproces zijn brons, grijs, groen en blauw. De doorlaatbaarheid van zichtbaar licht varieert van 14% tot 83%, afhankelijk van de kleur en dikte. De kleurdichtheid is een functie van de dikte en neemt toe naarmate de dikte toeneemt. De doorlaatbaarheid van zichtbaar licht neemt ook af naarmate de dikte toeneemt.
Getint glas vermindert de zonlichttransmissie van glas, heeft weinig effect op de zonlichtreflectie en verhoogt dus de zonneabsorptie (warmte). Dit verklaart waarom thermische versterking of harding soms nodig is voor dikker gekleurd glas. Het toevoegen van een metaalcoating heeft hetzelfde effect op dunner glas.
De totale hoeveelheid zonne-energie die door het glas wordt geabsorbeerd. Dit verwarmt het glas, waardoor het warmer aanvoelt, en straalt een kleine hoeveelheid warmte terug in het gebouw of de auto. Het grootste deel van de geabsorbeerde energie wordt echter buiten de auto gehouden.
Alle energie in het zonnespectrum die ons op het aardoppervlak bereikt. Dit omvat UVA en B, zichtbaar licht en infraroodenergie tot ongeveer 2500nm. Warmte verwijst vaak naar de totale zonne-energie.
De totale hoeveelheid zonne-energie die buiten het gebouw of de auto wordt gehouden. Dit wordt ook wel warmteafvoer genoemd.
De hoeveelheid totale zonne-energie die door het glas wordt weerkaatst en terug naar buiten wordt geleid. Deze energie komt niet in het gebouw of de auto.
De hoeveelheid totale zonne-energie die door het glas het gebouw of de auto binnenkomt. Hoe lager het getal, hoe minder zonnestraling er wordt doorgelaten.
De hoeveelheid stralingsenergie (energie van elektromagnetische golven) die van een uitstralend object door de atmosfeer naar een doel wordt overgedragen na reductie door atmosferische absorptie en verstrooiing.
Het vermogen van warmte om zich door één vierkante voet raamfolie te verplaatsen voor elke graad Fahrenheit verschil in temperatuur. Het lokale klimaat of de omgeving waarin het raam zich bevindt, beïnvloedt de mate van warmteoverdracht en de snelheid. In de zomer wordt de warmte overgedragen van de buitenlucht naar de binnenlucht.
In de winter wordt warmte overgedragen van de binnenlucht naar de buitenlucht. Hoe lager de U-waarde, hoe beter de isolerende eigenschappen van de aangebrachte raamfolie, zodat de warmte in koude klimaten binnen wordt gehouden.
Mediaan: verwijst naar het deel van de U-factor/U-waarde grafiek dat van toepassing is op "milde winterse" omstandigheden.
Ontwerp: verwijst naar het deel van de U-factor/U-waardetabel dat van toepassing is op "strenge winterse" omstandigheden.
Het schadelijke deel van het zonne-energiespectrum dat verbleking en aantasting van stoffen, meubels en meubilair veroorzaakt. Onzichtbare, krachtige golflengtes (korter dan licht maar langer dan röntgenstraling) die door de zon worden uitgezonden en in drie soorten kunnen worden onderverdeeld: UV-A, UV-B en UV-C. UV-B veroorzaakt verbranding en langdurige blootstelling kan de huid verouderen en huidkanker veroorzaken. UV-B veroorzaakt zonnebrand en langdurige blootstelling kan de huid verouderen en huidkanker veroorzaken. Raamfolies houden bijna 100% van het ultraviolette licht tegen.
Chemische en materiële elementen die worden toegevoegd aan producten zoals raamfolie en lotions om verschillende hoeveelheden schadelijke UV-stralen te blokkeren en/of te filteren.
Het percentage ultraviolet licht (UV) dat wordt doorgelaten door de geïnstalleerde raamfolie. Hoe lager het getal, hoe minder UV-licht er wordt doorgelaten.
De hoeveelheid UV-energie die door de folie wordt tegengehouden door reflectie of absorptie. Deze energie komt het gebouw of de auto niet binnen. Hoe hoger het getal, hoe meer UV-stralen er worden tegengehouden.
Verdamping is een veelgebruikte methode voor de afzetting van dunne lagen. Het bronmateriaal wordt verdampt in een vacuüm. Door het vacuüm kunnen de dampdeeltjes zich rechtstreeks naar het doelobject (substraat) verplaatsen, waar ze weer condenseren tot een vaste toestand. Verdamping wordt gebruikt bij microfabricage en om producten op macroschaal te maken, zoals gemetalliseerde plastic folie.
Verdamping bestaat uit twee basisprocessen: een heet bronmateriaal verdampt en condenseert op het substraat. Het lijkt op het bekende proces waarbij vloeibaar water op het deksel van een kokende pot verschijnt. De gasvormige omgeving en de warmtebron zijn echter anders.
Verdamping vindt plaats in vacuüm, d.w.z. andere dampen dan het bronmateriaal worden bijna volledig verwijderd voordat het proces begint. In hoog vacuüm (met een lange gemiddelde vrije weg) kunnen verdampte deeltjes direct naar het depositie doel reizen zonder in botsing te komen met het achtergrondgas. (In het voorbeeld van de kokende pot daarentegen duwt de waterdamp de lucht uit de pot voordat het het deksel kan bereiken). Bij een typische druk van 10-4 Pa heeft een deeltje van 0,4 nm een gemiddelde vrije baan van 60 m. Hete objecten in de verdampingskamer, zoals verwarmingsdraad, produceren ongewenste dampen die de kwaliteit van het vacuüm beperken.
Verdampte atomen die botsen met vreemde deeltjes kunnen ermee reageren; als aluminium bijvoorbeeld wordt afgezet in de aanwezigheid van zuurstof, zal het aluminiumoxide vormen.
Elektromagnetische straling met golflengten die we kunnen zien. We nemen dit zichtbare licht waar als kleuren die variëren van rood (langere golflengten; ~700 nanometer) tot violet (kortere golflengten; ~400 nanometer).
Het percentage van het totale zichtbare licht dat wordt geabsorbeerd door de geïnstalleerde raamfolie. Hoe lager het getal, hoe minder zichtbaar licht er wordt geabsorbeerd.
Het percentage van het totale zichtbare licht dat wordt gereflecteerd door de geïnstalleerde raamfolie. Hoe lager het getal, hoe minder zichtbaar licht wordt gereflecteerd. Een hogere VLR-classificatie biedt een betere verblindingsbescherming en folies met een hogere classificatie zijn meestal reflectiever en/of donkerder.
De hoeveelheid zichtbaar licht die weerkaatst wordt door de binnenkant van het raam. Dit zie je als je binnen in het gebouw staat en naar buiten kijkt. Een hogere reflectiewaarde betekent dat het raam er van binnenuit meer uitziet als een spiegel.
De hoeveelheid zichtbaar licht die weerkaatst wordt door de buitenkant van het raam. Dit is zichtbaar als je buiten het gebouw of de auto staat. Een hogere reflectiewaarde betekent dat het raam er van buitenaf meer uitziet als een spiegel.
De hoeveelheid zichtbaar licht die door de geïnstalleerde raamfolie een gebouw of auto binnenkomt. Dit is hoe licht of donker de folie is. Een voorbeeld: limousines tinten hun ramen meestal met folie met een VLT van 5%.
Gezichtsscherpte verwijst naar de helderheid van je zicht. Sommige mensen denken dat het aanbrengen van raamfolie het zicht naar buiten verstoort als ze binnen zijn. Maar door de gezichtsscherpte passen ogen zich aan aan de hoeveelheid licht die ze ontvangen, dus zelfs als folie het zicht van buiten naar binnen vermindert, geldt dit niet voor het omgekeerde.
Het aanbrengen van een siliconenkit of gelijkaardig vloeibaar materiaal rond de omtrek van het glas om het glas aan het kozijn vast te maken (bv. een siliconepasta die wordt gebruikt om de folie op het glas aan het kozijn vast te maken).
Draadglas wordt op dezelfde apparatuur vervaardigd als figuurglas. Een gelast draadgaas of parallelle draden worden in het gesmolten glas gebracht net voor het de rollen ingaat om de draad in het glas in te bedden. Gepatineerd draadglas heeft een patroon aan één of beide zijden en wordt soms "ruw" draadglas genoemd. Gepolijst draadglas wordt gemaakt door gewalste draadglasplaten te slijpen en te polijsten.
Getint/warmteabsorberend draadglas is alleen geïmporteerd verkrijgbaar.
De warmteabsorberende eigenschap in combinatie met de doorgaans slechte snijranden en het draadgaas kan leiden tot een hoge breukgraad door thermische stress, vooral bij niet-verticale toepassingen. De belangrijkste toepassingen van draadglas zijn in institutionele gebouwen en brandwerende ramen en deuren. Alle draden moeten volledig in het glas worden ingebed. Het is mogelijk dat de draden enigszins scheef liggen, maar dit is geen reden voor afkeur.
Draadglas kan niet worden gehard.